تمام اجزای فیزیکی موجود در محیط مرکز داده، جزء زیرساخت اتاق سرور به حساب می‌آید و امنیت شبکه و عملکرد آن نیز به اجرای زیرساخت اتاق سرور بستگی دارد. از همین جهت، اجرای زیرساخت اتاق سرور باید توسط متخصصینی حرفه‌ای و کاردان انجام شود. واحد تحقیق و توسعه‌ی کارنو دراین مقاله توضیحاتی را در باب اجرای زیرساخت اتاق سرور داده است. پس، در ادامه با ما همراه باشید تا در این باره اطلاعات بیشتری را به دست‌ آورید.

زیرساخت مرکز داده:

در یک مرکز داده، تقریباً دو نوع زیرساخت وجود دارد: اجزایی که هسته‌ی اصلی عملیات تسهیلات هستند و زیرساختی که برای پشتیبانی از زیرساخت اصلی فناوری اطلاعات طراحی شده است. کامپیوترها و سرورها در گروه اول و تجهیزات سرمایشی، برق، فونداسیون و غیره در گروه دوم قرار می‌گیرند.

اجزای فیزیکی مرکز داده:

اغلب مراکز داده در ساختمان‌های اداری یا ساختمان‌های مشابه دیگر قرار دارند. البته، این موضوع در مورد همه‌ی مراکز داده‌‎ صدق نمی‌کند، زیرا برخی از مراکز داده در پناهگاه‌های زیرزمینی یا زیر آب قرار می‌گیرند.

ساختمان فیزیکی اغلب ممکن است حاوی پنجره نباشد، اگرچه گاهی اوقات دریچه‌ای برای ورود هوای کافی برای جلوگیری از داغ شدن بیش از حد تجهیزات IT و محاسباتی وجود دارد. تجهیزات HVAC اغلب در پشت بام‌ها یافت می‌شوند.

بسیاری از مراکز داده به گونه‌ای طراحی شده‌اند که از نظر فیزیکی در برابر اعمال عمده طبیعت مانند: سیل، طوفان، زلزله، گردباد، کولاک، امواج گرما و غیره از مقاومت خوبی برخوردار باشند.

یک مرکز داده ‌می‌تواند از یک طبقه‌ یا اغلب چندین طبقه در داخل ساختمان نیز تشکیل شود. در برخی از مراکز داده نیز کف کاذب کار شده است. کف کاذب نیز کف دومی است که با استفاده از متعلقاتی روی کف اصلی قرار می‌گیرد و شکافی را بین کف اصلی و کف کاذب به وجود می‌آورد. در این شکاف سیم کشی الکتریکی، کابل کشی، تجهیزات خنک کننده و سایر منابع مورد نیاز قرار می‌گیرد. یکی از مزایای کف کاذب اتاق سرور، استفاده‌ی مؤثرتر از فضای عمودی همراه با در دسترس بودن بیشتر زیرساخت‌های اتصال و خنک کننده است.

دسترسی به طبقات نیز معمولاً توسط درهای قفل شده محافظت می‌شود و زیرساخت‌های امنیتی (مانند دوربین‌ها و آلارم‌ها) همراه با پرسنل امنیتی نظارت می‌شوند. علاوه بر این، بسته به نوع تسهیلات مورد نظر، یک مرکز داده ممکن است اتاق‌های سرور جداگانه و قفل شده داشته باشد.

تجهیزات مرکز داده:

سخت افزار مرکز داده، تمام اجزای محاسباتی فیزیکی موجود در مرکز داده است. تجهیزات محاسباتی اصلی موجود در یک مرکز داده استاندارد، سرور است که به عنوان زیرساخت محاسباتی مرکزی در مرکز داده عمل می‌کند. سرورها معمولاً در رک‌ها ذخیره می‌شوند.

کابل کشی، سرورها را به یکدیگر و به شبکه‌ی گسترده‌تری مانند: اینترنت متصل می‌کند. بسیاری از رک‌ها حاوی روترهایی برای اهداف مشابه هستند. اکثر مراکز داده دارای زیرساخت‌های اتصال قوی، از جمله دسترسی نزدیک به کابل‌ های فیبر نوری، برای اتصال بهینه برای سرورها می‌باشند. اکنون در ادامه به معرفی برخی از این تجهیزات می‌پردازیم.

سرورها:

سرور در اصل یک کامپیوتر پیشرفته است که قادر به انجام وظایف محاسباتی کلیدی می‌باشد. یک سرور معمولی، معمولاً چندین مرتبه سریع‌تر و قدرتمندتر از یک تلفن هوشمند یا لپ تاپ استاندارد است. سرور کم و بیش مغز عملیات به حساب می‌آید.

سرورها شامل بسیاری از اجزای اصلی مشابه رایانه‌های خانگی یا اداری استاندارد هستند، از جمله تراشه‌های پردازش و هارد دیسک. اما، این قطعات داخلی اغلب به گونه‌ای طراحی می‌شوند که در مقابل سخت‌افزارهای شخصی، سخت‌افزار بیشتری را تحمل کرده و سریع‌تر از تراشه‌ها، هارد دیسک‌ها و سایر قطعات داخلی برای استفاده شخصی مقاومت می‌کنند. به عنوان مثال: در حالی که بسیاری از رایانه‌ها هنوز یک هارد دیسک برای ذخیره‌سازی و حافظه دارند، اکثر سرورها اکنون از درایوهای حالت جامد استفاده می‌کنند، زیرا قطعات متحرک کمتری دارند و می‌توانند با سرعت بیشتری کار کنند.

سرورها از چند جهت دیگر با کامپیوترهای استاندارد متفاوت هستند. آن‌ها اغلب فاقد یک صفحه‌ی نمایش بصری استاندارد می‌باشند. آن‌ها از نظر بصری مشابه برج‌های رایانه‌ای هستند که دسکتاپ‌های گذشته را تأمین می‌کردند.

ذخیره سازی:

برخی از مراکز داده حاوی سخت افزاری هستند که به طور خاص فقط برای ذخیره‌ی داده‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. اغلب این‌ها به عنوان یک نسخه‌ی پشتیبان عمل می‌کنند، فقط در صورتی که برای نسخه های اصلی اتفاقی بیفتد.

سایر امکانات دارای “ذخیره سرد” برای رسیدگی به داده های قدیمی هستند که نمی‌توان آن‌ها را به طور کامل حذف کرد. برای مثال، سوابق مالی قدیمی‌تر و تصاویری که بیش از یک دهه پیش گرفته شده‌اند، موارد استفاده‌ی خوبی برای ذخیره‌سازی سرد خواهند بود.

معمولاً ارزان‌ترین نوع ذخیره‌سازی، درایوهای نوار هستند که داده‌ها را روی نوارهایی مشابه‌ی نوار کاست نگه می‌دارند. هارد دیسک‌ها، چه درایوهای دیسک سخت یا درایوهای حالت جامد، گهگاه برای ذخیره‌سازی اطلاعات مستقل نیز مستقر می‌شوند.

سوئیچ‌ها:

سوئیچ‌ها اطمینان حاصل می‌کنند که بسته‌های داده مانند نسخه‌های مدرن تابلوهای سوئیچ تلفن‌های غول‌پیکر مربوط به دهه‌ها پیش، به مکان مناسب می‌روند و از آن خارج می‌شوند.

مودم‌ها:

مودم‌ها اطمینان حاصل می‌کنند که داده‌ها می‌توانند از طریق یک شبکه‌ی خاص ارسال شوند. مودم‌های مرکز داده درست مانند مودم‌های خانه یا محل کار شما کار می کنند که دسترسی وسیع‌تری به اینترنت فراهم می‌کنند.

روترها:

روترها چندین سرور یا رایانه را قادر می‌سازند تا همگی بخشی از یک منطقه‌ی محلی یا شبکه‌ی گسترده باشند.

کابل‌های فیزیکی:

کابل‌های فیزیکی گاهی اوقات بین سرورها و رک‌ها مستقر می‌شوند، به‌ویژه در مواردی که اتصال بی‌سیم توان عملیاتی کافی را ارائه نمی‌کند یا به اندازه‌ی کافی برای انجام وظایف مورد نظر قابل اعتماد نیست.

آینده سخت افزار مرکز داده چیست؟

به طور فزاینده‌‎ای، مراکز داده برای عملکرد بهتر به سخت افزار وابسته شده‌اند، زیرا اجزای مجازی رایج‌تر می‌شوند. به طور خاص، ماشین‌های مجازی به یک سرور اجازه می‌دهند تا اساساً مانند چندین سرور عمل کند، در حالی که روند شبکه‌های تعریف‌شده توسط نرم‌افزار به مراکز داده اجازه می‌دهد کمتر به زیرساخت‌های شبکه‌ی فیزیکی مانند: سوئیچ‌ها و کابل‌کشی‌ها وابسته باشند.

تأمین انرژی یک مرکز داده:

مراکز داده همچنین دارای زیرساخت های الکتریکی برای تامین انرژی سرورها و سایر قطعات هستند. علاوه بر دوشاخه‌های برق فراوان برای سرورها و سیم‌کشی برای اتصال مرکز داده به شبکه‌ی برق شهری وسیع‌تر، بیشتر مراکز داده دارای زیرساخت‌های الکتریکی پشتیبان هستند. ژنراتورهای پشتیبان (همراه با سوخت برای ژنراتورها) در محیط‌های مرکز داده رایج هستند، همانطور که پنل‌های خورشیدی و توربین‌های بادی.

خنک کردن مرکز داده:

برای اطمینان از اینکه سرورها و سایر بخش‌های زیرساخت محاسباتی در دمای بهینه باقی می‌مانند و بیش از حد گرم نمی‌شوند، حاوی تعدادی زیرساخت خنک‌کننده هستند. این می‌تواند همه چیز را شامل شود، از فن‌ها و تجهیزات HVAC مانند واحدهای تهویه مطبوع گرفته تا لوله‌های حاوی آب سرد بیرونی که در کنار زیرساخت‌های گرمتر برای خنک کردن آن قرار دارند.

چه کسی زیرساخت مرکز داده را مدیریت می‌کند؟

مراکز داده توسط یک مدیر عملیات مرکز داده یا شخصی با عنوان مشابه، مدیریت می‌شود. یک مرکز داده اغلب دارای تیمی از مدیران است. مدیران مرکز داده، مسئولیت نگهداری از تمامی زیرساخت‌های یک مرکز داده را برعهده دارند. آن‌ها همچنین، استانداردها و بهترین شیوه‌ها را طراحی و اجرا می‌کنند تا اطمینان حاصل شود که زیرساخت‌ها به خوبی حفظ می‌شوند، همیشه کار می‌کنند و به شیوه‌ای مؤثر و به موقع ارتقاء می‌یابند.

تیم‌های عملیات مرکز داده اغلب از راه حل‌های مدیریت زیرساخت مرکز داده برای تکمیل عملکردهای اصلی کار خود استفاده می‌کنند.

علاوه بر تیم اصلی، بسیاری از مراکز داده متخصصانی را به کار می‌گیرند تا اطمینان حاصل کنند که زیرساخت‌های خاص به طور مرتب نگهداری و به‌روز می‌شوند. به عنوان مثال، بهتر است که یک مرکز داده یک تیم اختصاصی HVAC داشته باشد که مستقیماً توسط مالک مرکز داده استخدام شود یا به عنوان پیمانکار در محل آورده شود، تا اطمینان حاصل گردد که واحدهای تهویه‌ی مطبوع به خوبی کار می‌کنند و در صورت لزوم تعمیر می‌شوند.